بنا به تعریف سازمان بهداشت جهانی طب سنتی عبارت است از کلیه راه و روش های حفاظت از سلامتی و بازگرداندن آن که تا قبل از ظهور طب جدید و مدرن وجود داشته است.
<< این طب دارو های ساخته شده از گیاهان یا برخی اندام های حیوانات یا برخی مواد معدنی، معالجات روحی و معنوی، تکنیک هایی که با دست بر روی بیمار اعمال می شود، تمرینات بدنی (یوگا و... ) و غیره را برای حفظ سلامتی انسان ها و نیزتشخیص و درمان و پیشگیری از بیماری ها به کار می برد. >>
• افزایش کاربرد طب سنتی و مکمل تا حدی ناشی از آن است که این گونه معالجات بیشتر در دسترس مردم قرار دارد و هزینه آن نیز برای مردم قابل تحمل تر است.
• در کشور های صنعتی بسیاری از مردم به طب سنتی یا طب مکمل روی آورده اند زیرا معتقدند که طب سنتی مانند روش های درمانی مدرن تهاجمی و یا سمی نیست. این امر بسیاری از پزشکان مدرن را برآن داشته تا در درمان بیماران از برخی اشکال طب سنتی نیز استفاده کنند.
• رایج ترین طریقه درمانی که پزشکان مدرن به کارمی برند طب سوزنی است.